بخشش: چگونه کسانی که مرا آزردند را ببخشم؟

چگونه از بخشش در راه رسیدن به آرامش بهره ببریم؟

احتمالا برای شما هم پیش آمده که حرف و یا رفتار کسی برای مدتی در ذهنتان مانده و شما برای رها شدن از این وضعیت، تصور کنید که او را بخشیده اید ولی بعد از مدتی با کوچکترین جرقه ای آتش رنجشتان از او دوباره روشن شود و حالتان از قبل هم بدتر بشود. فکر می کنید که چرا شما گاهی اوقات موفق به گذشت کردن نمی شوید و برای رسیدن به این هدف چه کار باید بکنید؟ به عبارتی، چه کنیم تا بخشش حالمان را بهتر کند؟ برای رسیدن به این هدف باید چه کار کرد؟

بخشش تاثیرات بسیار زیادی بر سلامتی دارد:

1. کینه، انرژی شما را تلف می‌کند

زمانی که فرد از کسی کینه به دل دارد؛ بخصوص اگر او نسبت نزدیکی داشته باشد، ذهن فرد بیشتر انرژی خود را صرف فکر کردن به ظلمی می‏کند که بر او روا شده است. آن وقت است که کم‏کم تمام فکر و ذکر و هیجان و در نتیجه رفتار آدم حول یک چیز می‏چرخد؛ خاطره رنجش و حس کینه. نمی توانید باور کنید که رنجش یا کینه چنین تاثیر ناخوشایندی داشته باشد؟ پس آخرین باری که از یکی خیلی رنجیدید و روزهای سیاه بعدش را یادتان بیاورید تا دستتان بیاید ابعاد بزرگ‏ترش می‏تواند با آدم چه کار کند.

2. بخشش موجب آرامش ذهن می شود

تا زمانی که در دلمان از فردی رنجیده باشیم، تا این رنجش را حل نکنیم نه جدا شدن از آن نفر و نه انتقام از او آراممان نمی‏کند؛ یعنی در هر صورت “رنجیدگی” به عنوان یک موضوع ناتمام در ذهنمان، باقی مانده است. ویژگی ذهن انسان این است که تا یک موضوع ناتمام را به پایان نرساند آرام نمی‏گیرد. تا وقتی که دیگران را نبخشیم احساس کینه به عنوان یک موضوع تمام نشده در ذهن ما می‏ماند و ما را اسیر می‏کند. پس بخشش قبل از اینکه دیگران را آرام کند خود ما را آرام می‏کند.

3. کینه باعث بیماری‏های روان تنی می شود

وقتی که از کسی رنجیده هستیم و کینه داریم، دائم و پشت سر هم از رنجاننده و خودمان که در موقعیت رنجش جوابش را نداده‏ایم حرص می‏خوریم. بیش از حد حرص خوردن هم که نتیجه‏‌ی مشخصی دارد، انواع و اقسام شکل‏های اضطراب، وسواس، افسردگی، زخم معده و جوش صورت را به وجود می‏ آورد.

بهتر است بایدها و نبایدهای بخشش را بشناسیم

گذشت کردن مانند بسیاری از رفتارها اصول خودش را دارد که کم توجهی کردن به آنها، این رفتار پسندیده را با شکست مواجه می کند و در نتیجه حال شما را بدتر از قبل می کند.

بایدهای گذشت:

– باید گذشت را داوطلبانه انتخاب کنیم نه اینکه به صرف آموزه ها و یا فشارهای دیگران، خودمان را به نوعی مجبور به انجام آن بدانیم.
– برای کامل شدن فرایند گذشت، باید صبور باشیم و به صورت آهسته و پیوسته روی خودمان کار کنیم.
– برای گذشت، باید تمرکزمان فقط روی خودمان و بهتر کردن حالمان باشد. ما نمی توانیم فرد دیگر را هر چقدر هم که مقصر باشد تغییر بدهیم.

نبایدهای گذشت:

– گذشت را نباید به معنای ایجاد رابطه مجدد بدانیم. ایجاد رابطه در صورت تمایل مرحله بعدی گذشت است و لازم است قبل از اینکه بخواهیم با فرد مقصر رابطه برقرار کنیم، فرایند گذشت را در خودمان کامل کرده باشیم.

– گذشت را نباید به معنای فراموش کردن اتفاقات پیش آمده بدانیم. واقعیت این است که اتفاقات زندگی، اتفاق افتاده اند و نمی توانند فراموش شوند. کاری که گذشت می کند این است که بار هیجانی ماجرا را می گیرد و باعث می شود که ما دیگر از بابت یادآوری آن اتفاق حالمان بد نشود نه اینکه آن ماجرا را به کلی از ذهن‌مان پاک کنیم.
– نباید به خاطر گذشت منتی بر سر کسی گذاشت. همانطور که گفته شد گذشت انتخاب خودمان بوده است، ما برای بهتر کردن حال خودمان آن را انتخاب کرده‌ایم و کسی ما را مجبور به آن نکرده است.

چند گام برای بهتر بخشیدن 

– بخشیدن دیگران بقدری می‏تواند اثر مثبت روی سلامت روان داشته باشد که بعضی از روان‏شناس ‏هایی که بیشتر روی مسائل معنوی کار کرده‏ اند، یک «روان‏ درمانی براساس بخشش» طراحی کرده ‏اند.
آنها معتقدند اگر ریشه اضطراب و استرس یک کینه قدیمی باشد، بهترین راه برای بر طرف کردن آن، این است که بیمار با تمام وجودش از تقصیرات دیگران بگذرد.

بعضی از این توصیه ‏ها در واقع مراحلی از همان روان درمانی هستند.

پس اگر کینه، زندگی‏تان را به هم ریخته است لطفا با کمک یک روان‏شناس این مراحل را طی کنید:

گام اول : احساسات منفی‌تان را انکار نکنید!

احتمالا شنیده‌اید که بعضی‏ ها می‏گویند “من از هیچ‏کس چیزی به دل نمی‏ گیرم”.
راستش را بخواهید، دست کم از نظر روان‏شناسی این “هیچ‏ چیز” غیرممکن است.

اگر خیلی بخواهیم روانکاوانه برخورد کنیم، حتی تاکید یک نفر بر “اصلا”، “ابدا”، “هیچ ‏وقت” و “در هیچ شرایطی” کینه به دل نگرفتن می‏تواند نشانه این باشد که اتفاقا ته دل آن آدم یک کینه عمیق وجود دارد.

پس لطفا احساس کینه از دیگران را دست کم از خودتان پنهان نکرده و به جایش بنشینید به ابعاد مختلفش فکر کنید؛ به اینکه چقدر شدت دارد؟ نسبت به چه کسی یا چه کسانی است؟ اولین بار چه زمانی از او رنجیده ‏اید و چرا؟ آیا ممکن است ریشه ‏های این کینه به کودکی‏ تان برگردد؟ ممکن است رنجش خاطرتان افراطی و غیرواقعی باشد؟

گام دوم : محاسبه کنید! 

یک بار دیگر این مقاله را بخوانید و با خودتان فکر کنید که در مجموع مضرات کینه داشتن یا تلافی کردن، بهتر است یا سودهایش.

همین که شما به این نتیجه برسید که بخشیدن هم می‏تواند در کنار کینه ابدی و تلافی کردن یکی از گزینه ‏های نتیجه بخش برایتان باشد، از این گام نتیجه گرفته ‏اید.

گام سوم : شما حق انتخاب دارید!

بخشش وقتی لذت‏ بخش ‏تر است که فرد توانایی قصاص یا تلافی کردن را داشته باشد.
اینکه شما خودتان را، هم در انجام تلافی و هم در بخشیدن توانمند بدانید، باعث می‏شود که راحت‏ تر و بدون اکراه دیگری را ببخشید.

گام چهارم : به شرایط طرف مقابل فکر کنید!

حالا زمان آن است که کمی مقدار هیجان قضیه را کاهش دهید و اتفاقی را که باعث رنجش شما شده است، منطقی ‏تر بررسی کنید.
ببینید که واقعا چرا فرد رنجاننده، شما را رنجانده است.

آیا او خودش شرایطی نداشته که باعث آن رفتار شده است؟ ممکن نیست که در روز یا روزهایی که شما را رنجانده است، از چیزی ناراحت بوده باشد؟ احتمال ندارد که شما رفتاری کرده باشید که چیز تلخی را برایش زنده کرده باشد؟ اصلا به این خاطر نیست که او خودش در زندگی ‏اش تحت فشارهای روانی شدیدی بوده و برای همین کلا عصبی بار آمده است؟ خب! همه اینها می‏تواند محدودیت‏هایی باشد که باعث می‏شود یک نفر شما را برنجاند.

شما خودتان از چنین شرایطی قرار نداشته اید؟ برای خودتان پیش نیامده که ناخواسته یک نفر را برنجانید؟ منصف باشید!

گام پنجم : خوبی‏ها را هم ببینید!

معمولا رنجش خاطرهای عمیق از کسانی پیش می‏ آید که ما از آنها توقع رنجاندن نداشته ‏ایم.
خب، این آدم‏ها که یک دفعه از آسمان نیامده ‏اند؛ این آدم‏ها یک خوبی‏هایی داشته ‏اند که ما اول با آنها احساس نزدیکی کرده ‏ایم که بعد از رفتارشان رنجیده شده ایم.
فکر کنید، ببینید که واقعا هیچ خوبی‏ ای در وجود آن آدم نیست؟

گام ششم : تصمیم بگیرید!

تا حالا دیگر باید متوجه شده باشد که بخشیدن، هم عمل منصفانه‏ تری است و هم در درجه اول به نفع خودتان است اما هنوز مختارید که بین گذشت و کینه یکی را انتخاب کنید.
در هر صورت حالا زمان آن رسیده که تصمیم بگیرید.

برای تصمیم‏ گیری عجله نکنید اما زیاد هم در تردید نمانید.
فقط یادتان باشد که تصمیم‏گیری‏تان فقط به خاطر منافع منطقی نباشد و واقعا از ته دلتان دیگران را بخشیده باشید.

منبع: www.mindtools.com

به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید: